
وقتی یک ماده آلی شامل کربن و هیدروژن و اکسیژن ، مانند سلولز ، در هوای معمولی میسوزد، بطور کامل به دیاکسید کربن و آب تبدیل میشود، اما وقتی که همین مواد در شرایط کمبود اکسیژن میسوزند، عمل سوختن بطور ناقص صورت میگیرد و در نتیجه قسمتی از کربن و تمامی اکسیژن و هیدروژن از سلولز حذف شده و جسم سیاهی برجا میماند که زغال نامیده میشود.
تخریب مواد گیاهی ، نتیجه اکسید شدن آنها توسط باکتریها و دیگر میکرواورگانسیمها میباشد که خود به دو عامل بستگی دارد:
یکی میزان مقاومت قسمتهای مختلف گیاهان در برابر شرایط محیطی مردابها و دیگری نوع قارچ یا باکتری که موجب تخریب کامل گیاه میشود. تخریب مواد آلی در غیاب اکسیژن ، مثلا در زیر آب ، نیز به تشکیل زغال سنگ منتهی میشود که در این صورت ، هیدروژن به آب و قسمتی از کربن به دیاکسید ومنوکسیدکربن تبدیل میشود و مقداری از هر دو به شکل متان خارج میشوند.